De magie van familie-opstellingen
Het is heel fascinerend wat er bij familieopstellingen allemaal in beweging komt.
Sta je op de juiste plek?
In familie opstellingen komt het regelmatig voor dat (volwassen) kinderen de plek van de moeder of de vader hebben in genomen, omdat deze niet voor het gezin kon zorgen. Kinderen hebben het nodig dat het goed gaat met hun ouders. Als ouders niet in staat zijn om op een gezonde manier voor kinderen te zorgen dan nemen kinderen uit loyaliteit onbewust de verantwoordelijkheid op zich om hun ouders te helpen of ontzien. Het kind krijgt zo echter niet de gelegenheid om zich op een gezonde manier te ontwikkelen en los te komen van hun ouder. Er ontstaan patronen zoals bijvoorbeeld zorgen voor, pleasen en zichzelf wegcijferen. Dit zijn overlevingsstrategieën, die ze de rest van hun leven meenemen Het worden patronen die ze blijven herhalen in situaties die lijken op dingen die zijn gebeurd in hun jeugd. In hun volwassen leven zijn ze niet meer constructief zoals in hun jonge leven, maar eerder destructief.
Heeft er iemand schuld aan?
Niemand is schuldig. Ook de ouder is vaak als kind niet gezien in zijn of haar nood of behoeftes of getraumatiseerd door gebeurtenissen in zijn of haar jeugd of later in het leven. Hoe kunnen zij dan doorgeven aan hun kinderen wat ze zelf niet gekregen hebben?
In familie opstellingen worden patronen zichtbaar
In familie-opstellingen worden deze dingen zichtbaar. Als representanten voor familieleden worden opgesteld in het veld voelen deze direct wat er speelt. Ze voelen dat in hun lichaam, in hun denken, emotioneel en in de beweging die ze willen maken, bijvoorbeeld wegkijken, weglopen, toenadering zoeken. Dat is de magie van familieopstellingen. Het gebeurt direct als de representant in het veld van de inbrenger komt.
Plek, ordening en balans geven en nemen
Er toont zich de familie van de inbrenger met alles wat daar heeft gespeeld en misschien nog steeds speelt. Dat kan worden uitgedrukt in woorden of beelden of acties van een representant of de inbrenger zelf als hij of zij in het veld staat.
Afhankelijk wat er zichtbaar is geworden wordt het volgende gedaan.
1 De inbrenger krijgt een plek!
2. De ordening wordt hersteld. Iedereen komt op zijn eigen plek.
3. De balans tussen geven en nemen wordt hersteld en wat bij de ander hoort wordt teruggegeven.
Zo wordt de balans in het systeem hersteld en kan het weer gaan stromen: de inbrenger voelt dat en het werkt opluchtend en bevrijdend.
Het is magisch wat er in een familieopstelling gebeurt!
Geschreven door Maartje van Driel
