Stilstaan is vooruitgang!

Stilstaan is vooruitgang!

stilte en bezinningsweekend

Stilstaan is vooruitgang! Wist jij dat zo’n 50-75% van fysieke klachten stress gerelateerd zijn? Bijna niet voor te stellen he? Het is dus heel belangrijk om tijd voor jezelf te nemen en te ontspannen. Wanneer en hoe doe jij dat?

Hoe ervaar jij te veel spanning?

Spanning is op zichzelf helemaal niet erg. Het zet aan tot actie, het motiveert en het brengt je ergens. Je kan spanning op een heleboel manier ervaren. In je hoofd (te veel denken) in je lichaam (borst, maag, keel rug…), in je gedrag ( hyperactief worden, inactief worden….) Iedereen ervaart het anders en het heeft voor iedereen andere gevolgen. Sommige mensen hebben spanning nodig om goed te kunnen functioneren, anderen worden juist belemmerd in hun functioneren als de spanning te veel wordt. Wat is jou signaal? Hoe merk jij dat je een pauze in moet lassen of dat je genoeg gewerkt hebt en dat het tijd is voor ontspanning?

Voor mij zijn er verschillende signalen. Als ik te lang achter elkaar ergens mee bezig ben, dan begin ik een druk in mijn hoofd te voelen, het is alsof mijn hoofd

‘vol ’raakt. Als ik ergens zenuwachtig voor ben, merk ik dat ik hoog in mijn adem ga ‘zitten’ en krijg ik het gevoel alsof mijn keel dicht geknepen wordt. Ook merk ik, als ik te veel zit te piekeren, niet meer in mijn lijf ben en niet meer voel wat er zich in mijn lichaam afspeelt. Een andere keer reageer ik op spanning door geïrriteerd of geprikkeld naar mijn omgeving te zijn. Ik projecteer dan mijn eigen ongenoegen en spanning op hen, en geef hun de schuld.

Gewoon doorgaan….

Ik heb de neiging om de signalen te negeren en door te gaan met wat ik aan het doen ben. Iets in mij wil niet voelen hoe het echt voelt van binnen. Als ik er aan toe geef moet ik immers stoppen en tijd nemen om er mee aan de slag te gaan. Ik moet mezelf confronteren met wat ik werkelijk aan het doen ben. Het kan ook zijn dat het me niet uitkomt om te stoppen, het moet af!! Of ik wil de emotie niet voelen die gepaard gaat met de spanning, zoals angst voor wat ik moet presteren of verdriet om wat er is gebeurd. Door gewoon door te gaan, lijkt het net als of het er niet is

. Struisvogel politiek noemen we dat. Herken je dat?

Stoppen en stil staan 

helpt om beter in je vel te zitten!

Als je niet stopt, blijft de spanning en krijgt je mogelijk allerlei bijeffecten of klachten. Vaak zijn we ons daarvan niet bewust. Je kan je spanning voorstellen als een bad kuikentje dat je onder water probeert te houden. Dat kan je lang volhouden, maar op een onvoorzien moment, als je er even niet aan denkt, plopt het op! En dan…? Duw je het weer onder of neem je pauze en ga je stil staan bij wat er is en neem je een moment om te ontspannen?

Men zegt wel eens stilstaan is achteruitgang. Ik zeg stilstaan is vooruitgang. Als je stilstaat bij jezelf en je neemt de tijd om te ontspannen kan je veel meer aan. Het is wetenschappelijk bewezen dat als je stress hebt, je minder goed kan denken. Als je stress hebt, kan je lichaam en je geest niet ontspannen. Je lichaam blijft voortdurend in de ‘áan-stand’ staan, zodat we voorbereid zijn op dat wat staat te gebeuren. Je hersenen krijgen voortdurend signalen dat allertheid en actie nodig is. Af en toe moet het lichaam uit die aan-stand en teruggebracht worden in de ruststand ( uit-stand). Als dat niet gebeurt, stapelt stress zich op en kunnen klachten ontstaan. Kan je je voorstellen in deze hectische tijd,

dat 50-75 % van de klachten stress gerelateerd is?

Stilstaan is vooruitgang

Op tijd stoppen en pauzes nemen, ontspannen en reflecteren of mediteren is goed voor je lichaam en geest. Stilstaan en ontspannen is net zo belangrijk voor je als eten en drinken. Zo bijf je bewust in verbinding met jezelf en heb je je leven in eigen hand! Bovendien is het niet alleen goed voor jou en jouw lichaam en geest…. het heeft direct zijn uitwerking op de mensen om je heen.

Het is echt waar: Stil staan is vooruit gang!

Heb je een moment nodig voor jezelf? Meld je aan voor een van onze stilte en bezinningsweekenden.

Meer informatie: https://www.ineenanderlicht.nl/bezinningsstilteweekend/

 

 

 

Overlevingsstrategieën

Overlevingsstrategieën

Heb je wel eens van overlevingsstrategieën gehoord? Doe jij wel eens iets volledig automatisch of onbewust en doe je dat ook wel eens terwijl je dat eigenlijk helemaal niet wilt doen? Weet je ook wat maakt dat je dat doet en hoe het komt dat het maar niet lukt om het anders te doen?

Wat zit de menselijke geest soms toch raar in elkaar: wat maakt nou dat we iedere keer weer in dezelfde valkuil trappen? Hoe komt toch dat we bepaald gedrag zo hardnekkig blijven volhouden, terwijl het ons ons niet bevredigd en waarom kunnen we dat zo moeilijk veranderen?

Voorbeelden van overlevingsstrategieën

Enkele voorbeelden van overlevingsmechanismen zijn:

  • Te snel reageren, geïrriteerd reageren, een kort lontje hebben en er vervolgens spijt van hebben en jezelf bekritiseren.
  • Al opgestaan zijn om voor iemand te zorgen, voordat het gevraagd wordt en dan misschien het idee krijgen over je grenzen heen te (laten)gaat.
  • Geen nee durven zeggen als iemand je iets vraagt en doen wat gevraagd wordt, terwijl je dat eigenlijk helemaal niet wilt.
  • Net doen als of het niet interesseert en je sterker voor doen dan je bent, terwijl je je van binnen kwetsbaar of verdrietig voelt en een arm om je heen zou willen hebben.
  • Jezelf verwijten dat je iets fout hebt gedaan, terwijl je erg je best hebt gedaan en het eigenlijk wel goed ging, maar anderen deden het beter (dacht je)
  • Goed is niet goed genoeg, het moet perfect en daarom nooit tevreden zijn…
  • Sociale omgang met mensen vermijden omdat je bang bent wat ze van je vinden, terwijl je rationeel weet dat de meeste mensen gewoon aardig reageren.

Herken je iets? Nou dan heb jij ook overlevingsstrategieën. Ik ken eigenlijk niemand die ze niet heeft….

Wat zijn dat eigenlijk overlevingsstrategieën?

Het zijn heel oude gedragingen die voort komen uit overtuigingen die we over ons zelf hebben gecreëerd toen we heel jong waren. Vaak zelfs al voordat we 7 jaar oud waren. Het zijn onbewuste kinderlijke overtuigingen, die we zijn gaan geloven naar aanleiding van wat onze opvoeders deden of (niet) vertelden of wat we onbewust hebben opgepakt uit het gedrag dat ouderen ons voorleefden. Vaak zelfs zonder dat het de bedoeling was van ouders om jou dat te laten geloven.

Liefde en aandacht

Kinderen hebben liefde, aandacht, sturing en begeleiding nodig. Kinderen kunnen nog niet bewust denken, zoals volwassenen dat kunnen en ze kunnen geen keuzes maken tussen dat wat goed en niet goed voor hen is. Kinderen zijn van nature ongecompliceerd, spontaan en nieuwsgierig en willen de wereld ontdekken. Je kan je voorstellen dat het voor ouders een hele klus is om kinderen precies zo te begeleiden dat ze krijgen wat goed voor hen is. Eigenlijk weten we niet eens precies wat goed voor hen is. In elk geval kunnen we onze kinderen niet in alle gevallen beschermen, eenvoudig weg omdat we er niet altijd voor hen kunnen zijn.

Als kinderen genegeerd of gestraft worden of wanneer ze geen goed voorbeeld krijgen, te veel of te weinig worden bemoederd of gecorrigeerd, kan dat (als het vaak voorkomt) impact hebben op hoe kinderen over zichzelf gaan denken. Dat is zeker het geval als kinderen mishandeld of misbruikt worden of als ze emotioneel verwaarloosd worden.  Kinderen  kunnen overtuigingen over zichzelf ontwikkelen als: ‘Ik ben niet om van te houden’ ,’ik ben geen liefde waard’, ‘Ik kan het niet goed doen’ , ‘Het is mijn schuld’ ….. Uit deze overtuigingen ontstaat gedrag waarmee kinderen proberen aandacht te krijgen, om niet afgewezen te worden of om niet gestraft, mishandeld of misbruikt te worden of om daarvan de impact minder te ervaren. Dit gedrag heeft dus niets meer te maken met spontaan gedrag, maar is aangepast gedrag dat nodig is om te overleven en om zich veilig te voelen en misschien erkent te worden. Je kan bijvoorbeeld denken aan gedrag als: Jezelf onzichtbaar maken, heel goed je best gaan doen, wegkruipen, of juist gaan zeuren of schreeuwen. Er zijn natuurlijk nog veel meer gedragingen te bedenken die je als kind kan gaan aanleren om je aanpassen aan de situatie. Voor het kind is het vertonen van dit gedrag een uitweg uit de moeilijke situatie, een onbewust overlevingsmechanisme om voor enige veiligheid en erkenning te zorgen.

Omdat de hersenen van kinderen nog niet helemaal ontwikkeld zijn in de eerste 7 levensjaren en een kind geen onderscheid kan maken tussen wat goed voor hen is en wat niet, worden deze overtuigingen en gedragingen als een soort blauwprint in de hersenen vastgelegd. Deze blauwprint neem je vervolgens mee en bepaald het gedrag en de keuzes, die je de rest van je leven gaat maken! Zo simpel is het dus. Maar hoe kom je er van af?

De kwaliteit achter de overlevingsstrategie.

Gemakkelijk is het niet om van deze patronen af te komen, omdat ze vaak behoorlijk ‘ingesleten’ zijn en bovendien voelen we ons er ‘veilig en vertrouwd’ bij. Het gaat misschien ook niet zo zeer om de ingesleten patronen, het gaat om het onbewust gedrag. Het gedrag wordt in hier een nu opgeroepen door situaties die lijken op gebeurtenissen uit het verleden waarin je de overtuiging hebt gecreëerd en het gedrag hebt aangeleerd. In het hier nu noemen we dat: triggers. We reageren automatisch en hetzelfde als in onze kindertijd. En dat terwijl het nu eigenlijk helemaal niet meer nodig is, omdat we nu andere keuzes kunnen maken en anders zouden kunnen reageren….. en toch doen we hetzelfde als toen…. Frustrerend eigenlijk toch?

Zorgen voor iemand is niet verkeerd, maar als je het gaat doen terwijl niemand er om vraagt, of omdat je denkt dat je het moet doen, of omdat je je anders schuldig gaat voelen, dan is het iets anders. Op zich kan het zelfs zo zijn dat een oud patroon je heel veel heeft gebracht en dat het zelf een van je kernkwaliteiten is geworden. Zorgzaam een is er een voorbeeld van en achter een kort lontje zit vaak een persoon die een stevige mening heeft en daar ook voor uit durft te komen. Iemand die zich sterker voordoet dan hij of zij werkelijk is, heeft vaak een behoorlijk doorzettingsvermogen…. Allemaal mooie kwaliteiten die je waarschijnlijk ver hebben gebracht in het leven.

Je krijgt meestal pas last van een overlevingsstrategie als je er te veel van doet.

Bewust worden en ombuigen.

Als je je overlevingsstrategieën wilt ombuigen en deze positief wilt gaan inzetten, is het noodzakelijk om je bewust te worden van de denkpatronen, de gedragingen, de emoties en de lichaamssensaties die opgeroepen worden door de trigger. Als je je daar op gaat richten kan je ook leren andere keuzes te maken voor het gedrag, met een ander resultaat als gevolg.

Dat dat niet eenvoudig is, is duidelijk, als dat zo was had je het al lang veranderd. Bewust worden van de trigger, analyseren wat er precies gebeurt, tot 10 tellen en een andere keuze maken dat helpt om het anders te gaan doen. Dat gaat niet in een keer, er is herhaling, training en veel doorzettingsvermogen voor nodig.

Zo kan je van je valkuil weer je kwaliteit maken en deze nog bewuster in te zetten, zodat je met meer liefde voor jezelf en er ook op een andere manier voor de ander kan zijn

Wil je meer weten over patronen en overlevingsstrategieën lees dan meer op de website van in een ander licht.

In de stilte kom je jezelf tegen!

In de stilte kom je jezelf tegen!

Wat is stilte?

Stilte is: de afwezigheid van geluid, geen geluid maken of niet spreken. Je kan stilte op veel verschillende manier ervaren, je kan het opzoeken en fijn vinden en gebruiken om tot rust te komen of voor je innerlijke groei, maar je kan het ook heel eng of spannend vinden en het vermijden, omdat je niet weet wat het je gaat opleveren en het daardoor juist angst oplevert.

Wat gebeurt er in de stilte?

Als ik stil sta en letterlijk de stilte opzoek, dan hoor ik pas echt het lawaai van al mijn gedachten en de chaos in mijn hoofd. In de stilte neem ik de tijd om waar te nemen hoe gespannen mijn lijf is en kan ik mijn emoties voelen, hoe verdrietig ik ben of boos, teleurgesteld of misschien heel blij. Dat is niet altijd even fijn, maar pas als ik het voel kan ik er wat mee. In de stilte lukt dat me, ik kan weer leren luisteren naar mijn innerlijke stem, mijn hart, mijn intuïtie en wat zij mij te vertellen hebben.

Kan dat niet als je niet stil staat of stil bent?

Bij mij werkt dat niet, want als ik niet stil sta, ben ik meestal in de ‘doe-modus’  en ga ik maar door. Ik negeer wat ik voel, hoor of waarneem. Ik verdring mijn emoties, gevoelens en ongemak, omdat er geen ruimte of tijd is, of omdat het me niet uitkomt om er mee bezig te zijn. Als er al geen ruimte is om het te voelen of ervaren, is er zeker geen tijd om te onderzoeken wat maakt dat ik maar door ga en wat de impact er van is. Het wordt een vicieuze cirkel.  Ik leef dan eigenlijk min of meer onbewust en er gebeuren vaak dingen die ik eigenlijk niet wil.

Is dat erg?

Erg is het niet, maar het brengt je vaak niet dichter bij wat belangrijk voor je is. Het kan wel ‘erg’  worden, het is maar net wat je kiest. Als ik kies om door te gaan en niet te luisteren naar wat mijn lichaam mij zegt en wat ik diep van binnen voel aan onrust, of als ik merk dat ik reactief ga reageren op personen of situaties of snel afgeleid ben en me niet meer kan concentreren, dan levert mij dat uiteindelijk stress op en kan dat leiden tot lichamelijke klachten. Tegelijkertijd begin ik te voelen dat ik afstand ervaar mijn vrienden en dierbaren en vooral naar mezelf! Ik vind mijzelf uiteindelijk niet meer zo leuk en ga mijzelf veroordelen en naar beneden halen of ik vind juist anderen niet meer zo leuk en ik ga op hen mijn ongenoegen projecteren en hen de schuld te geven.

Wat brengt de stilte?

In de stilte kan je komen tot bijzondere inzichten. Bijvoorbeeld door stil te staan bij wat je de afgelopen tijd hebt gedaan, welke besluiten heb je genomen en wat de impact daarvan is. Welke patronen heb je die je helpen in je leven en welke belemmeren je juist? Hoe voelt het eigenlijk om maar door te gaan en niet te stoppen? Je kunt ook leren waarnemen wat je allemaal voelt in je lichaam, alle signalen van spanning die misschien zijn opgetreden in de afgelopen tijd en die jou iets willen vertellen. Je kan leren je gedachten voorbij te laten komen, zonder er een oordeel over te hebben en te reflecteren waar zij over gaan en of ze positief of negatief (voor je) zijn. Hoe beïnvloeden deze gedachten jou en je omgeving? Leef je je leven zoals jij dat wilt? Leef je vanuit je hart? Wat zijn jouw intenties in het leven en volg je die nog? Of ben je misschien een beetje afgedwaald en heb je je laten leven en heb je onbewuste keuzes gemaakt? Al deze zaken kan je onderzoeken als je tijd en ruimte neemt en in stilte reflecteert. Je kan vervolgens weer bijsturen en meer bewuste keuzes maken.

Hoe doe je dat, stil zijn?

Stil zijn of stil staan kan natuurlijk op heel veel manieren. Je kan mediteren. Je kan een plek voor jezelf in huis creëren waar je alleen bent met jezelf. Je kan naar muziek luisteren of sporten, je kan een wandeling maken of je kan yoga doen of een andere hobby, waarbij je in jezelf kan keren en reflecteren. Je kan ook een coach zoeken of in therapie gaan om stil te staan. Je kan alleen de stilte zoeken en je kan dat ook met anderen doen in een retraite of bezinningsweekend.

Ik zelf ga af een toe een week weg. Ik trek me terug met een aantal inspirerende boeken en een pen en een notitieblok en dan ga ik de natuur in. Tijdens een wandeling ga ik dan een paar uur onder een boom zitten en luister naar de wind die door de bomen waait, het gefluit van de vogels, ik zie de schoonheid van de natuur en voel de warmte van de zon op mijn huid. Ik kom dan helemaal tot rust. Ik voel dat ik Hier en NU ben, in mijn lichaam en niet Daar en Toen (en dus in mijn hoofd). Ik kom tot dat waar het bij mij over gaat en ik kan daar in alle eerlijkheid en openheid naar kijken, ermee dealen en het accepteren.

Dankbaarheid en compassie

Ik besef in zo’n week vaak dat ik te weinig dankbaar ben voor wat ik heb, wie ik ben en wat ik doe. Ik neem zoveel dingen voor lief. Langzaam groeit er een besef van dankbaarheid en mildheid. Ik leer te zien hoe ik soms worstel met dingen en ik leer daar dan ook weer met zachtheid naar kijken. Ik ervaar compassie voor mijzelf en voor de mensen om mij heen. Ik ervaar dat ik een mooi mens ben die soms dingen doet die niet zo handig of slim zijn of die kwetsend kunnen zijn voor anderen en mijzelf. Maar ik ervaar ook dat dat helemaal niet erg is, dat ik onbewust heb geleefd en dat ik mijzelf weer kan vergeven en het anders doen. Ik leer de signalen te voelen in mijn lichaam van dingen die mij afleiden van mijn pad en ik leer de gedachten(patronen) herkennen die mij een richting op sturen die ik niet wil. Ik leer weer bewust te kiezen voor wat voor mij belangrijk is. Ik leer mijn hart weer te volgen. Ik krijg weer een gevoel van innerlijke rust, vrijheid en liefde. Het gaat weer stromen!

Waarom zou je jezelf willen tegenkomen in de stilte?

….omdat je in de stilte kan terug keren naar jouw intentie, naar wat voor jou belangrijk is, naar jouw innerlijke stem, je hart, je intuïtie en luisteren naar wat ze jou te vertellen hebben. Meer (zelf) liefde, dankbaarheid en compassie en een gevoel van diepe innerlijke rust en vrijheid is het gevolg en dat straal je ook weer uit naar anderen. Is dat niet waardevol?

 

Bezinningsweekend

In september en november organiseren In een ander licht en Springvloed  fyiso een bezinnings/stilte weekend. Het weeken heeft als thema: de kracht van de verbinding met jezelf en de ander. We zullen stil zijn en stil staan bij wat dat voor jou betekent en hoe je de stilte kan gebruiken om te leren hoe je jouw hart en jouw innerlijke stem en jou intuitie kan volgen.

Heb je interesse of wil je meer informatie? Kijk dan op www.ineenanderlicht.nl of meld je aan via info@ineenanderlicht.nl

 

 

 

 

 

 

 

Sociale angst

Sociale angst.

Sociale angst komt bij heel veel mensen voor.

Ben je bang om contact te maken met andere mensen, of denk je dat mensen van alles van je vinden? Of durf je je niet goed uit te spreken als je in een groep bent. Ben je op zo’n moment misschien alleen maar bezig met hoe je overkomt en dat het raar zal zijn wat je wilt zeggen? Of vind je dat wat anderen zeggen alleen maar raar en voel je je er een beetje boven staan? Eigenlijk vul je voor de ander in hoe ze  zijn en wat ze over je denken.

Negatief zelfbeeld

Mensen met sociale angst hebben in veel gevallen een negatief zelfbeeld, ze denken negatief over zichzelf en denken dat anderen dat ook doen. Zo wordt het een fysieuze cirkel waarmee het negatieve beeld in stand blijft.

Meestal is de angst die mensen ervaren, gekoppeld aan iets dat in het verleden (de kinderjaren) is gebeurd. Als je in het hier en nu iets mee maakt ( trigger) wat lijkt op of geassocieerd wordt met wat toen gebeurde geeft je lichaam automatisch dezelfde signalen af en ga je hetzelfde denken, voelen en doen.  Dat gaat vanzelf, je kan het niet controleren. Het wordt geactiveerd door het meest primitieve deel van de hersenen.

Van je sociale angst afkomen.

Je kan van je angst af komen, door te ontdekken en te onderzoeken wat de triggers zijn die bepaalde gedachten, gevoelens en gedrag bij je oproepen. Je kan leren het te herkennen en er iets anders voor in de plaatst te doen. Is dat gemakkelijk? Nee, want dan had je het waarschijnlijk al lang gedaan!

Er zijn verschillende therapie methoden die je leren om in die situaties die nu angst bij je oproepen anders te reageren. Ze maken dat je vanuit een veel meer ontspannen staat reageert, waarbij je minder wordt geleid door je gedachten en je lichaam minder gespannen is.

 

Angst en TRE

Angst en TRE, de nieuwste methode voor een diepe ontspanning en ontlading!

In mijn vorige blog heb ik geschreven over angst. Er zijn vele soorten angst en er zijn verschillende manieren om angst te verminderen en overwinnen. Dat het niet zo makkelijk is, is een andere zaak. Als dat zo zou zijn, had je het al lang gedaan!!!

In mijn volgende blogs zal ik de verschillende vormen van angst toelichten en ook de manieren waarop je er mee kan leren omgaan.  Maar voordat ik dat doe, schrijf ik eerst over TRE!

Wat is TRE?

TRE staat voor tension release exercises. Het is in Nederland nieuwe methode. Hij is ontwikkeld als trauma zelfhulpmethode en om spanning en stress te verminderen. Het zorgt voor een diepe ontlading en ontspanning en een heldere geest. Het werkt bij onverwerkte trauma, triggers en angsten! Maar je kan het ook gebruiken om je dagelijkse spanning te reduceren.

Dr. Berceli, een Amerikaans specialist op het gebied van trauma, heeft deze techniek ontwikkeld en past deze al vele jaren toe met geweldige resultaten. Hij heeft ontdekt en onderzocht dat, als mensen in een gevaarlijk situatie komen, ze op de zelfde unieke manier reageren. Als eerste wordt het vlucht, vecht, bevries mechanisme geactiveerd. Dit is een mechanisme dat door de hersenen direct in gang wordt gezet om het lichaam in actie te brengen om te vluchten of te vechten. Dit is een onbewust proces, we hebben hier geen controle over. Het maakt eigenlijk niet uit wat het gevaar is, het kan een moment van alertheid zijn of een enorm gevaar, of het kan iets zijn wat denken of voelen. De hersenen reageren instinctief en kunnen vaak geen onderscheid maken tussen of het reële angst is of niet, het zet aan tot actie om te beschermen. Na de gebeurtenis wil het lichaam ontladen en ontspannen. Het zenuwstelsel moet weer in balans komen om weer normaal te kunnen functioneren. Een van die manieren is trillen, TRE!

Heftige gebeurtenis

Na een heftige gebeurtenissen gaat het lichaam als vanzelf trillen om te ontladen, dit is een natuurlijke manier van ontspanning. Bovendien zet het een proces in gang van verwerking van de gebeurtenis. Daarom is trillen, beven of shaken goed om te doen en kan je het ook zelf leren.

Misschien ken je dat gevoel wel dat je je wat zwak en trillerig kan voelen als je zenuwachtig bent of als je iets moet gaan doen of gedaan hebt dat je spannend vindt. Of ken je het gevoel dat je hand trilt als er iets is gebeurd dat je eng of spannend vond? Het lichaam doet het zelf! Het lichaam wil ontladen. Vaak stoppen we dat proces omdat we ons ongemakkelijk voelen, of denken dat het zwak is als je trilt, maar trillen is juist goed!

Tril mechanisme

Ons lichaam wil zelf trillen! Maar hoe laat je dat gebeuren?. Dat is precies waar het in TRE om gaat. Dr. Berceli heeft een aantal eenvoudige fysieke oefeningen ontwikkeld, waardoor het lichaam vanzelf gaat trillen. Als je dat trillen kan toelaten en je eraan kan overgeven ontstaat er een diepe ontspanning van binnen uit het lichaam.

Hoe werkt het?

Als je veel stress, spanning of angst hebt (gehad) of je hebt te maken met onverwerkte trauma(s), dan wordt je lichaam als het ware voortdurend ‘aangezet’ tot actie De hersenen geven een seintje dat je alert moet zijn omdat er gevaar dreigt. Als dit te lang duurt of het komt te vaak voor, heeft het lichaam geen tijd om tot rust te komen en kunnen er klachten ontstaan. Niet alleen fysiek, maar ook emotioneel en psychisch. Het zenuwstelsel blijft voortdurend werken de hersenen blijven actief.

TRE zorgt ervoor dat het zenuwstelsel gedeactiveerd wordt en de hersenen het sein ‘veilig’ door krijgen, zodat het lichaam weer terug kan komen in de originele staat! Hierdoor ontstaat niet alleen een fysiek gevoel van rust, maar ook de geest wordt helderder, het denken wordt minder, angsten worden minder en er ontstaat stabiliteit. Veel mensen geven aan dat ze minder in hun ‘hoofd’ zitten en ervaren een gevoel van welzijn.

Op langere termijn geeft het ook een groter gevoel van zelfvertrouwen. Een ander gevolg van TRE is dat fysieke klachten die gelinkt zijn aan de stress of trauma, er door kunnen verdwijnen.

Hoe mooi kan het zijn: Diepe ontspanning van geest én lichaam door het doen door heel eenvoudige oefeningen! Wanneer ga jij TRE doen?

 

 

Omgaan met angst

Omgaan met angst!

Angst is een emotie die we allemaal kennen! We kunnen niet zonder angst leven. Het helpt ons gevaar uit te weg te gaan of om het te voorkomen! Maar soms is angst geen goede raadgever en geeft het meer problemen dan dat het oplost. Sommige mensen ervaren dagelijks verschillende vormen van angsten. Veel van de angsten zijn vaak niet reëel, maar voelen wel echt. Hoe komt dat toch dat angst soms zo prominent aanwezig kan zijn, terwijl je vaak diep van binnen weet dat je eigenlijk helemaal niet bang hoeft te zijn?

Welke angsten?.

1. Enkelvoudige angst ( angst voor spinnen, hoogtes, bloed, ongelukken, etc.)

2. Sociale angst ( bijvoorbeeld spreken in het openbaar, of angst voor groepen)
3. Paniek
4. Obsessieve compulsieve angst(dwangstoornis)
5. Gegeneraliseerde angst (overmatig piekeren)
6. Posttraumatische stress stoornis

Symptomen van de angsten zijn afhankelijk van het soort angst, hier onder veel voorkomende symptomen:

  • concentratiestoornissen
  • piekeren
  • agitatie
  • rusteloosheid
  • bezorgdheid
  • ongeduld
  • slaapproblemen
  • trillen of beven
  • duizeligheid
  • ademnood
  • pijn op de borst
  • misselijkheid of buikklachten
  • hoofdpijn

Lichaamsgevoel

Sommige mensen die met angst te maken hebben zijn geneigd om gevaar in hun omgeving te zien. Anderen worden bang als ze aan iets denken of als ze iets voelen. Hoe we de angst interpreteren en het oordeel dat we over ons zelf en de angst hebben hebben, zijn vaak de boosdoeners en vergroten de angst. Eerdere ervaringen met dezelfde denkpatronen, emoties en lichaamsgevoel versterken ook de angst. Zo ontstaat een vicieuze cirkel, waar je niet gemakkelijk meer uitkomt.

Het gekke is dat de huidige gebeurtenis niet per se zo angstig hoeft te zijn, maar het lichaam reageert wel net zo heftig. Het is aangetoond dat we vaak oude manieren van omgaan met de angst opnieuw inzetten, met als gevolg dat dezelfde emoties van angst weer ontstaan en soms veel erger dan voorheen. Dit omgaan met de angst wordt vanuit de hersenen geregeld. De hersenen maken geen onderscheid tussen de verschillende situaties en willen iedere keer het probleem dit keer ‘echt’ tot een goed einde brengen. Als dat vervolgens toch weer op dezelfde manier gebeurt, geeft dat ook weer hetzelfde resultaat.

De angst is echt, de reden waarom soms niet realistisch.

De angst is vaak heel echt, maar de reden waarom angst ontstaat, is vaak niet realistisch en heeft te maken met heel andere zaken dan de angst zelf en vroegere gebeurtenissen. Het wordt getriggerd door iets dat zich onbewust afspeelt.

Hoe we als kind hebben aangeleerd om met angst om te gaan, speelt ook een grote rol bij de poging angst te verminderen. We hebben mechanismen ontwikkeld om ons veilig te voelen die vroeger heel effectief waren, maar nu vaak niet meer werken. Het zijn onbewuste patronen geworden, die ons belemmeren om effectief met onze angst om te gaan.

Hoe kan je afkomen van je angst?

Er zijn verschillenden manieren om van je angst af te komen:

  1. De triggers, de emoties, de denkpatronen en het lichaamsgevoel dat daarbij hoort leren kennen.
  2. De manier waarop je met angst omgaat, leren kennen en inzicht krijgen in de impact van jouw aanpak van omgaan met je angst.
  3. Te leren zien waar het bij de angst nog meer over gaat, de angst achter de angst.
  4. Er zijn technieken om de emotionele lading te reduceren (bijvoorbeeld TRE en EMDR).
  5. Andere manieren aanleren om met je angst om te gaan.

 

Het is soms een hele weg om van je angst af te komen. Wat heel belangrijk is, is om te ontspannen nadat je bang bent geweest. Als je niet ontspant stapelt de spanning zich op en kunnen er meer klachten ontstaan, zowel emotioneel als fysiek. Het is soms ook prettig om begeleiding of ondersteuning te vragen bij het leren omgaan met je angst, door middel van een aantal therapie sessies.

Het  is belangrijk dat je leert zien dat jij niet je angst bent, maar dat het een deel van je is. Je bent veel meer dan je angst en je kan leren je leven niet te laten regeren door je angst.

Hoe ga jij om je angst?

Als je niet naar je angst durft te kijken heeft de angst de regie. Als je de angst in de ogen durft te kijken, heb jij de regie!

 

Holistisch, wat betekent dat eigenlijk?

Holistisch, wat betekent dat eigenlijk?

Holistisch…. Wat betekent dat eigenlijk?

Sinds kort werk ik ook in Rotterdam bij ‘Natuurlijk Gezondheidscentrum Rotterdam’. Een centrum waar wordt gewerkt vanuit een holistische visie. Wat betekent dat eigenlijk een holistisch visie?

Holisme?

Op het internet heb ik de volgende omschrijving gevonden, waar ik me helemaal in kan vinden:

Iets is holistisch wanneer er naar het geheel wordt gekeken en niet naar de som van de verschillende onderdelen waaruit iets is opgebouwd. Bij een holistische geneeswijze wordt het gehele individu betrokken. Het woord holisme komt van het Griekse ‘holon’, wat ‘het geheel’ betekent. Volgens een volger van de holistische leer is alles met elkaar verbonden. Volgens het holisme hangt alles met elkaar samen. Iets kan niet bekeken of geanalyseerd worden door naar een gedeelte van dat geheel te kijken.

Alles is met elkaar verbonden

Wat mooi en tegelijkertijd misschien ook wel heel ingewikkeld dat alles met elkaar verbonden is.…. Hoe moet ik dat zien als het gaat om een klacht of een probleem dat ik heb? Is het zo dat emotionele problemen een relatie hebben met fysieke problemen of omgekeerd? Of is het zo dat, als ik een fysiek probleem heb, de oorzaak mogelijk ergens anders in mijn lichaam zit? En hoe zit dat eigenlijk met psychosomatische klachten, waarvan de oorzaak niet duidelijk is?

Als alles met elkaar verbonden is, kan het zo zijn dat de klacht niet op zichzelf staat en dat de oorzaak ergens anders zit dan je aanvankelijke denkt. Het kan dan nuttig zijn om vanuit verschillende disciplines naar de klacht te kijken om de mogelijke oorzaken en oplossingen te vinden om het herstel te bevorderen.

Denk maar eens aan te veel stress, werkdruk, emotionele belasting of verlies, waardoor je allerlei klachten kan ontwikkelen zoals hoofdpijn, maagdarmklachten, rugpijn en nog veel meer. Of verslaving zoals eetverslaving, waardoor mensen overgewicht krijgen en allerlei verschijnselen krijgen, fysiek of emotioneel. De oorzaak ligt dan vaak bij het waarom van te veel eten en dat zou een emotionele oorzaak kunnen hebben. Een ander voorbeeld is het niet goed verwerken van ingrijpende gebeurtenissen. De gevolgen op fysiek niveau kunnen aanzienlijk zijn en vaak niet eens meer te herleiden naar de gebeurtenissen.

Hoe fysieke klachten kunnen leiden tot psychische of emotionele klachten kan je zien bij ernstige ziekten als kanker en hart- en vaatziekten. De emotionele problemen die hierdoor kunnen ontstaan, worden niet altijd (h)erkend en kunnen veel invloed hebben op het genezingsproces.

Laatst las ik nog een bericht over patiënten die in het ziekenhuis liggen en geopereerd moeten worden. Soms vertonen ze heel ernstige psychische klachten waar weinig aandacht aan wordt geschonken, met als gevolg dat het genezingsproces vertraagd wordt. Klinkt logisch toch?

In mijn vorige blog heb ik geschreven dat lichaam en geest onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn en dat is nu precies waar het in de holistische visie over gaat.

Oosterse en westerse geneeskunde

In de westerse geneeskunde wordt het probleem vaak bekeken als iets dat op zichzelf staat. Een arts gaat aan de slag met de klacht waarmee jij komt. De diagnose van de klacht is leidend voor de behandeling die je krijgt. Dat is anders bij een holistische benadering. Er wordt gekeken naar wat er buiten de klacht nog meer speelt in het lichaam en leven  van de patiënt / cliënt. Er wordt ook gekeken of er een relatie is tussen fysieke en emotionele klachten. Dan wordt een plan gemaakt wat de beste methode is om de patiënt te helpen. Daarbij wordt zo veel mogelijk uit gegaan van de zelf helende kracht van de patiënt.

Geen goed of fout.

Of je nu kiest voor de westerse of oosterse benadering of een combinatie hiervan, het is een persoonlijke keuze. Je kan wel een voorkeur hebben. Wat mij betreft: Ik ga voor de holistische benadering. Voor mij geldt, hoe meer kennis over de helende kracht van mijn lichaam en hoe meer inzichten en mogelijkheden ik heb om mijn problemen en klachten op te lossen, hoe meer ik in balans kom en blijf en hoe meer regie ik heb over mijn eigen lichaam en leven. En…. ja ga ik ook wel eens naar een dokter!

Geest en lichaam onlosmakelijk met elkaar verbonden

Ons lichaam slaat informatie op over wat we meemaken en wat we denken en voelen. Denk maar eens aan iets dat je onlangs hebt mee gemaakt wat vervelend was. Als je je daar op focust en inleeft in de situatie, dan kan je de emotie in je lichaam voelen op een bepaalde manier (bijvoorbeeld prikkelend, warm, brandend, koud enz.) en op een bepaalde plaats in je lichaam (bijvoorbeeld in je keel, in je maag, rond je hart of je onderbuik). We kunnen zelfs iets voelen in ons lichaam als we aan de toekomst denken, aan iets dat we nog helemaal nog niet hebben meegemaakt.

Het lichaam reageert op wat je denkt

Uit bovenstaande kan je direct opmaken dat het lichaam reageert op wat je denkt. Is dat niet wonderlijk? Want wat is een gedachte nu eigenlijk? Neem de gedachte die je in bovenstaand voorbeeld had nog eens en bekijk het nu eens van een totaal ander perspectief, bijvoorbeeld heel positief. Verandert het gevoel in je lichaam dan ook? Bijzonder hé dat jouw denken op die manier kan bepalen wat je voelt in je lichaam.

Andersom is het ook zo dat als je iets voelt in je lichaam, je daar een betekenis aan kan geven, misschien gebeurt dat wel automatisch. Bijvoorbeeld als je kriebels in je buik voelt, kan je daaraan de betekenis geven dat je zenuwachtig bent. Of als je een stijve schouders hebt, kan je de betekenis er aan geven dat je gespannen bent of stress hebt.

Zo kan je onderzoeken wat je lichaam jou wil vertellen of wat je gedachten met je lichaam doen! Dat kan soms heel gemakkelijk zijn om dingen beter te begrijpen of ze in een andere context te plaatsen.

Maar wat als je geen controle hebt over wat je denkt of voelt?

In sommige gevallen, als je geen controle hebt over wat je denkt of voelt, kan het heel vervelend zijn. Bijvoorbeeld als je veel stress hebt en het gevoel in je hoofd of in je buik niet kan veranderen of kan laten zijn voor wat het is. Overigens heb ik het hier niet over een lichaamsgevoel dat is veroorzaakt door iets van buitenaf bijvoorbeeld een klap op je hoofd of het stoten van je been tegen een tafel. Er valt overigens wel over te discussiëren of deze lichaamsgevoelens je iets te vetellen hebben, maar dat valt buiten deze blog. Ik heb het over een gevoel in je lichaam dat het gevolg is van iets dat je hebt meegemaakt of een gedachte die je ergens over hebt.

Neurofysiologie

Denken aan iets leuks of iets vervelends gaat altijd gepaard met neurofysiologie, dat wil zeggen dat het lichaam hormonen aanmaakt en vrijgeeft die horen bij die bepaalde gedachte of ervaring. Je zenuwen worden geactiveerd en je krijgt dan een gevoel op een bepaalde manier op een plaats in je lichaam. Omgekeerd is het ook zo dat, als je iets hebt meegemaakt dat leuk of vervelend was, je lichaam dat zelfde gevoel weer produceert als je het weer mee maakt, er aan denkt of als je iets mee maakt dat er op lijkt.

Je lichaam houdt je niet voor de gek.

Als je wilt kan je heel veel van je lichaam leren als je er goed naar luistert. Er zijn zelfs spreekwoorden die dat beweren: een onderbuik gevoel, vlinders in mijn buik, een zwaar gevoel in mijn hoofd of een zware last op mijn schouders. Deze spreekwoorden zeggen iets over je gevoelens en emoties die zich in je lichaam aandienen na een gedachten of een ervaring. Je kan, als je ze ervaart, zelf bepalen wat je er mee doet, of je er iets mee wilt of dat je ze gewoon laat zijn, in elk geval zijn ze er om je iets te vertellen. In de meeste gevallen is het alleen maar prettig of nuttig als we ons lichaamsgevoel herkennen en we kunnen er een betekenis aangeven.

Lichamelijke klachten

Soms kan het ons in de weg zitten. Zeker als het pijn wordt of irritatie of een lichamelijke klacht waar we last van hebben. Het kan dan zijn dat de neurofysiologie na de ervaring of gedachte, niet uit ons lichaam is verdwenen, misschien omdat we ons niet ontspannen hebben of omdat belastende gedachten of gebeurtenissen vaak op elkaar volgen. Het lichaam wordt dan gevoeliger. Het risico bestaat dat dit uiteindelijk kan leiden tot fysieke klachten. Bijvoorbeeld een maagzweer, of obstipatie, diarree. Het kan ook psychosomatische klachten geven zoals hoofdpijn, rugpijn, nekpijn enzovoorts. Soms kan het leiden tot pleinvrees, paniekaanvallen of angst voor de dood of andere angsten. Het is meestal niet precies bekend waar en hoe de klacht zich zal manifesteren. Jij kent misschien jouw plek wel in jouw lichaam waar de klacht zich aandient. Het is in elk geval zeker dat als onze neurofysiologie niet is verdwenen is uit het lichaam, we daardoor het risico kunnen lopen om (fysieke/ psychosomatische) klachten te ontwikkelen.

Leren luisteren naar wat je lichaam zegt

Ons lichaam houdt ons niet voor de gek! Leer luisteren naar wat je lichaam zegt! Je zult verstelt staan hoe goed je lichaam jou kent en wat je zelf kan doen als je klachten ervaart en het advies van je lichaam volgt.

Meer weten over lichaamsgevoel en psychosomatische klachten? www.ineenanderlicht.nl

Geschreven door Maartje van Driel

In een ander Licht

Praktijk voor integratieve psychotherapie.